Gvðrvn gecc þa til sęvar, er hon hafði drepit Atla; gecc hon v́t a sęinn oc vildi fara ser; hon mátti eigi sꜹcqva. Rac hana yfir fiordinn a land Ionacrs konvngs; hann fecc hennar; þeirra synir voro þeir Sꜹrli oc Erpr oc Hamþir. Þar fǫddiz vpp Svanhildr Sigvrdar dottir; hon var gipt Iormvnreck enom rikia. Með hanom var Bicci; hann reþ þat, at Randvér konvngs son scyldi taca hana . . . . . . . Þat sagði Bicci konvngi. Konvngr let hengia Randvé, enn troþa Svanhildi vndir hrossa fótom. Enn er þat spvrþi Gvðrvn, þa qvaddi hon sono sina.
1 Þa fra ec senno
sliþrfengligsta,
trꜹþ mál talid
af trega storvm,
er harþhvgvþ
hvatti at vigi
grimmom orþom
Gvdrvn sono:
2 «Hvi sitit,
hvi sofit lífi,
hvi tregraþ ycr
teiti at męla?
er Iormvnrecr
ydra systor
vnga at aldri
ióm of traddi,
hvitom oc svortom
a hervegi,
grám, gangtꜹmom
Gotna hrossom.
3 Vrþva iþ glikir
þeim Gvnnari,
ne in heldr hvgðir
sem var Hꜹgni;
hennar mvndoþ iþ
hefna leita,
ef iþ móþ ettiþ
minna brǫdra
eþa harþan hvg
Hv́nkonvnga.»
4 Þa qvaþ þat Hamþir
inn hvgomstóri:
«Lítt mvndir þv
leyfa daþ Hꜹgna,
þa er Sigvrð vocþo
svefni ór;
bęcr váro þinar
enar bláhvíto
roþnar i vers dreyra,
folgnar i valbloþi.
5 Vrþo þer . . . .
brǫþra hefndir
sliþrar oc sárar,
er þv sono myrþir;
knęttim [allir]
Iormvnrecki
samhyggiendr
systor hefna.
6 Beriþ hnossir fram
hv́nkonvnga!
hefir þv ocr hvatta
at hiorþingi.»
7 Hlęiandi Gvdrvn
hvarf til scemmo,
kvmbl konvnga
or kerom valþi,
siþar brynior,
oc sonom fęrþi;
hloþvz modgir
a mara bógo.
8 Þa qvaþ þat Hamþir
inn hvgomstori:
«Sva comaz meírr aptr
moþvr at vitia
geirniorþr hniginn
á Goðþioþo,
at þv erfi
at oll oss dryckir,
at Svanhildi
oc sono þina.»
9 Gvþrvn gratandi,
Givca dottir,
gecc hon tregliga
a tai sitia
oc at telia
tárokhlýra
moþvg spioll
a margan veg:
10 «Þriá vissa ec elda,
þriá vissa ec arna,
var ec þrimr verom
vegin at hvsi;
einn var mer Sigvrþr
ꜹllom betri,
er brǫþr minir
at bana vrþo.
11 Svarra sara
sakaþ ec ne kvnna,
meirr þottvz
mer vm stríþa,
er mic ꜹþlingar
Atla gafo.
12 Hv́na hvassa
het ec mer at rv́nom,
mattigac bolva
bętr vm vinna,
aþr ec hnóf
hofvþ af Niflvngom.
13 Gecc ec til strandar,
grꜹm varc nornom,
vilda ec hrinda
† stríþgriþ þeirra;
hófo mic, ne drecþo,
havar baror,
þvi ec land vm stéc,
at lifa scyldac.
14 Gecc ec a beþ,
hvgdac mer fyr betra,
þriþia sinni
þioðkonvngi;
ól ec mer ioþ,
erfivorþo,
[erfivorþo]
Ionacrs sonom.
15 Enn vm Svanhildi
sato þýiar,
enn ec minna barna
bazt fvllhvgðac;
sva var Svanhildr
i sal minom,
sem vęri sęmleitr
solar geisli.
16 Gødda ec gvlli
oc gvðvefiom,
aþr ec gęfac
Goðþioðar til;
þat er mer hardaz
harma minna
of þann inn hvíta
hadd Svanhildar,
av́ri troddo
vnd ióa fótom.
17 Enn sa sarastr,
er þeir Sigvrþ minn
sigri rǫntan
i sǫing vágo;
enn sa grimmastr,
er þeir Gvnnari
fránir ormar
til fiors scriþo;
enn sa hvassastr,
er til hiarta
konvng oblꜹþan
qvicvan scáro.
18 Fiolþ man ec bꜹlva,
[fiolþ man ec harma];
beittv, Sigvrþr!
enn blacca mar,
hest inn hraþfǫra
lattv hinig renna!
sitr eigi her
snor ne dottir,
sv er Gvdrvno
gęfi hnossir.
19 Minnztv, Sigvrþr!
hvat viþ męltom,
þa er viþ a beþ
bǫþi satom,
at þv myndir min,
moþvgr! vitia
halr or helio,
enn ec þín or hęimę.
20 Hlaþit er, iarlar!
eikicꜹstinn,
latiþ þann vnd hilmi
hęstan verþa!
megi brenna briost
bꜹlvafvlt eldr,
[þrvngit] vm hiarta
þiþni sorgir.»
21 Iorlom ollom
oþal batni,
snotom ollom
sorg at minni,
at þetta tregrof
vm taliþ vęri.
Источник: Sophus Bugge: Sæmundar Edda (1867).
Текст с сайта Old Norse etexts