Þessu næst er að minnast á skötuna og skötumóðurina. Skötumóðir er sams konar óvættur að sínu leyti með skötum eins og selamóðir í selaflokki. Séra Jón Norðmann hefur þá sögu eftir móður sinni, en hún hafði hana eftir séra Jóni Þorlákssyni, þjóðskáldinu mikla, að einu sinni þegar hann var á sjó fyrir vestan með öðrum á báti kom þar skötumóðirin og lagði börðin beggja megin upp á borðstokkana og ætlaði svo að draga bátinn í kaf. Séra Jón greip þá stóra sleddu sem lá í bátnum og risti af henni börðin svo hún hafði sig á burt.1 Þegar skata er dregin úr sjó er það sumstaðar siður að skera af henni halann, skera hann svo aftur í þrennt og kasta einum partinum aftur fyrir bátinn, öðrum út á stjórborða og hinum þriðja út á bakborða.
1 Sbr. seinna í þessari grein Selurinn og skatan í Lagarfljóti.
Источник: Íslenzkar þjóðsögur og ævintýri (1954), Jón Árnason, I. bindi, bls. 631.