Троллей челн я оседлал —
рифмую в непогоду,
хоть в глаза я не видал
божественного меду.

Уж коль скоро сдуру сел
в песенную лодку, —
чтобы я изящней пел,
промочу-ка глотку.

Видел я, как в небесах
тролль плясал с овцою,
лошадь шла на парусах,
лодка шла рысцою.

Был младенец стар и сед,
падок волк на ласку,
тьма светла и темен свет,
Рождество — на Пасху.

Снег подкидывай в огонь —
пламя будет сыто.
Коль стеклом подкован конь,
не скользят копыта.

Лед горяч — он плавит медь,
стрелы дали колос,
а молитвы надо петь
кротко — во весь голос.

Рыбий суп песком приправь,
соль насыпь на рану,
по горам пускайся вплавь,
пешком по океану.

Хорошо поет треска
по весне на взгорье.
Овцы ловятся, пока
не иссякло море.

Был стрижом зажжен костер,
а форель тушила.
Мухой выкован топор,
коза его купила.

Там же ворон табаку
покупал три пачки —
табачок-то старику
продавали крачки.

Кот на память пел псалтырь,
лен тюлени пряли,
скат штаны протер до дыр,
зуйки чулки вязали.

Hrossatað og hár af sel
helst er börnum gefið,
mjólkin logar mikið vel
og marfló best í nefið.

Séð hef ég köttinn syngja á bók,
selin spinna hör á rokk,
skötuna elta skinn í brók,
skúminn prjóna smábandssokk.

Fiskurinn hefur fögur hljóð,
finst hann oft á heiðum,
ærnar renna eina slóð
eftir sjónum breiðum.

Séð hef kapalinn eiga egg,
álftina folaldssjúka,
úr reyknum hlaðinn vænan vegg,
úr vatninu ystir kjúka.

Séð hef ég flóna flóa mjólk,
fallega músin hey upp bar,
kýrnar steypa kerti úr tólg,
kjötið sjóða rjúpurnar.

Í eld er best að ausa snjó,
eykst hans log við þetta,
gott er hafa gler í skó
er ganga menn í kletta.

Kisa spinnur bandið best,
baulur kunna að saga,
hrafninn oft á sjónum sést
synda og fiska draga.

Séð hef ég páska setta um jól,
sveinbarn fætt í elli,
myrkur bjart, en svarta sól
synda á hörðum velli.

Eitur er gott í augnarann
og með dropa feitan,
það er holt fyrir þyrstan mann
að þamba kopar heitan.

Hálfdauðan ég sauðinn sá,
saltaðan hjá tröllum,
hestar skeiða um höfin blá,
hoppa skip á fjöllum.

Hafa þeir dún í hafskipin,
hreina gler í möstrin stinn,
elta steina eins og skinn,
í ólar rista fuglsbeinin.

Séð hef ég hanann hörpu slá,
hestinn organ troða,
fílinn smíða fínan Ijá,
flærnar brauðið hnoða.

Allrabest er ull af sel
og æðardúnn í þvöru,
maðkar syngja mikið vel
og mýsnar éta tjöru.

Prestar syngja á púnsglasi.
Púkum hrinda úr nágrenni.
Smíða tinda úr tóbaki.
Tæta úr syndum bandreipi.

Blý er gott í beitta þjöl,
boginn stein má rétta.
á fjöllunum vaxa flestöll söl,
í fjörunni grösin spretta.

Best er að hafa birki í ljá,
bönd úr sandi flétta,
harðar eggjar hnefum slá,
hátt úr lofti detta.