Рушатся дворцы,
деревья горят,
летит одинокая птица
за море, в дальние страны;
заиграв на струнах любви,
снова строит гнездо
и забывает о бедствиях мира,
когда из хрупкой скорлупки
появляется клюв птенца.
Hrynja hallir í rúst,
brenna laufguð tré,
flýgur einmana fugl
yfir höf til nýrra landa,
hreyfir strengi ástar
og finnur sér hreiður,
veit ekki böl heims,
þegar ungi lítill
brýtur eggsins þunnu skurn.
Перевод И. Бочкаревой
OCR: Captivitas