Kaupmaðurinn og kraftaskáldið

Купец и могучий скальд

Maður nokkur sem var kraftaskáld, en líka mikill drykkjumaður, kom einu sinni í kaupstað þar sem hann hafði oft áður slarkað drukkinn. Hann bað kaupmann að gefa sér brennivín. „Ég skal gera það,“ segir kaupmaður, „ef þú kveður dauðan þann mann sem mér er verst við.“ „Hvað heitir hann?“ segir hinn. „Það varðar engu,“ segir kaupmaður, „það er sá sem mér er verst við, hvur sem það er.“ Hann kvað þá vísu og hné síðan niður þar sem hann stóð, og dó, því hann var sá sem kaupmanni var verst við.

Некий человек, который был могучим скальдом, но также и большим пьяницей, пришёл однажды в торговый посад, где он раньше часто дебоширил пьяным. Он попросил купца дать ему водки.

— Я сделаю это, — говорит купец, — если ты умертвишь стихами человека, который мне ненавистнее всего.

— Как его зовут? — спрашивает тот.

— Неважно, — отвечает купец, — это тот, кто мне ненавистнее всего, кто бы он ни был.

Тогда он произнёс стих, а затем упал там, где стоял, и умер, поскольку был тем, кто был купцу ненавистнее всего.

Источник: Íslenzkar þjóðsögur og ævintýri (1955), Jón Árnason, III. bindi, bls. 482.

© Тимофей Ермолаев, перевод с исландского

© Tim Stridmann