Annar maður fór að fylgja fé sínu sjálfur vegna þess undirflog gjörðust tíð hjá honum. Sá hann hvar snakkur kom í fé sitt og lofaði hann honum að sjúga sem hann vildi og elti hann síðan mjólkurfullan og seinfæran heim á búrglugga konu nokkurrar. Var konan að strokka. Þegar á gluggann kom kallaði tilberinn: „Af munnagjörðina, mamma.“ Ældi hann síðan hinni stolnu mjólk gegnum gluggann ofan í strokkinn, steypti sér sjálfum á eftir inn um gluggann og skauzt upp undir konuna, og tók maðurinn hann þar.
Источник: Íslenzkar þjóðsögur og ævintýri (1954), Jón Árnason, I. bindi, bls. 421.