Einu sinni sem oftar fór Halla í kaupstað. Hún flutti grjót á hestum sínum, en öllum sýndist hún flytja ull og tólg. Þá mætti henni fóstursonur hennar og sagði: „Harðskeytt1 í böggum, fóstra.“ „Þegi þú strákur, of mikið hefi ég kennt þér,“ segir Halla.
1 „Aðrir: Hart er“ [M. Gr.]. „Þessa sömu sögu hafa aðrir um Stokkseyrar-Dísu“ [J. Á.], sbr. I. bd., 566. bls. þessarar útgáfu.
Источник: Íslenzkar þjóðsögur og æfintýri (1862), Jón Árnason.
Текст с сайта is.wikisource.org