Stundum er það hefnd fyrir einhverjar mótgjörðir er knúð hefur tröll til að gjöra mennskum mönnum mein og tjón.
Einu sinni fóru 18 manns í fjallgöngur úr Fljótshlíð og settust að í helli einum til að hvíla sig. Sáu þeir þá út úr hellinum ævagamla tröllkonu og drógu dár að henni, en einn þeirra tók engan þátt í því og leitaðist við að aftra hinum frá því þó það kæmi fyrir ekki. Tröllkonan bað þeim þá bölbæna svo að þegar tók drepsótt þá alla nema þann einn er ekki hafði móðgað kerlu. Þeir dóu allir í hellinum og heitir hann síðan Sóttarhellir.
Источник: Íslenzkar þjóðsögur og ævintýri (1954), Jón Árnason, I. bindi, bls. 176.