Á Tungu í Fnjóskadal bjuggu hjón í móðuharðindunum; þau hétu Dínus Þorláksson og Þórlaug Oddsdóttir. Þegar harðindin komu áttu þau þrettán börn, öll ung, og urðu ellefu af þeim hungurmorða; fjögur þessara vóru í einu flutt á kirkjuna á Illugastöðum til greftrunar. Tvö börnin, Árni og Björg, lifðu af og urðu gömul.
Источник: Íslenzkar þjóðsögur og ævintýri (1956), Jón Árnason, IV. bindi, bls. 139.